Projekt pt. „Ochrona dziedzictwa naturalnego poprzez rewitalizację zabytkowego parku pałacowego w Rejowcu”

Wartość projektu 2 645 680,00 zł, wydatki kwalifikowane – 1 665 680,00 zł. Wartość umowy z wykonawcą robót budowlanych 2 458 170,00 zł

Zakończono rewitalizację parku pałacowego przy Urzędzie Miejskim. Efekt końcowy jest wynikiem kilkuletniej pracy, najpierw nad przygotowaniem koncepcji zagospodarowania terenu, a następnie nad przygotowaniem dokumentacji budowlano – wykonawczej. W związku z użytkowaniem pałacu przez urząd miejski oraz idącą za tym aktywizacją tego miejsca i całego założenia parkowego przyjęto rozwiązania wychodzące naprzeciw potrzebom mieszkańców, z drugiej jednak strony uwzględniające szczegółowe założenia konserwatorskie oraz historyczny charakter obiektu.

W ramach wypracowanych rozwiązań często powstałych w wyniku kompromisu pomiędzy zespołem projektowym, konserwatorem zabytków i urzędem zaprojektowano i wykonano:

- rewitalizacje terenu w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu, w tym wykonanie drogi okalającej pałac oraz przywrócenie dawnego dziedzińca zajezdnego – gazonu oraz innych elementów (ścieżka wraz z roślinnością od strony parku) uczytelniający symetrię założenia pałacowego,

- w oparciu o dostępne analizy oraz dokumentację archiwalną utwardzonych ciągów pieszych podkreślających historyczne uwarunkowania komunikacyjne oraz pierwotny charakter parku, wedle dokumentów reprezentujący krajobrazowy styl angielski popularny na przełomie XIX i XX wieku,

- aktywizację terenu wyspy poprzez odtworzenie istniejącego dawniej (w okresie przedwojennym) mostku prowadzącego na wyspę oraz poprowadzenie ciągu pieszego dalej przez współczesną kładkę,

- altanę widokową, współczesną, nawiązującą formą do tradycji początku XX wieku w miejscu nad stawem, zamykającym otwarcia widokowe,

- nową kładkę łączącą wyspę z pozostałą częścią parku w kontynuacji ciągu pieszego,

- kameralną scenę plenerową z zadaszeniem i z widownią w przestrzeni parku od strony łąk, która jest próbą przywrócenia jednej z dawnych funkcji parku, gdzie według przekazów ustnych już w okresie międzywojennym stanowił on miejsce spotkań i aktywności społeczności. Lokalizacja po-dyktowana jest uwarunkowaniami widokowymi i terenowymi. Scena wpisuje się w krajobraz par-ku, ale go nie dominuje i ze względu na zalecenia konserwatora zabytków, nie mogła stanowić konkurencji zarówno wizualnej jak i przestrzennej do budynku pałacu,

- mostek ogrodowy w stylu japońskim - według dostępnych dokumentów most ten znajdował się w zachodniej części parku, w sąsiedztwie łąk, co potwierdzają fotografie przestrzeni mało zadrzewionej z widokiem kościoła w tle.

W odniesieniu do wytycznych konserwatorskich przewidziano wykonanie inwentaryzacji zieleni i projektu gospodarki drzewostanem, przeprowadzenie analizy układu ścieżek, wykonano program nasadzeń uwzględniający uwarunkowania historyczne oraz wyeksponowania najstarszej części starodrzewia w sąsiedztwie stawu.

Koniecznym było wykorzystanie elementów dominant oraz subdominant krajobrazowych od strony łąk przy lokalizacji sceny oraz placów spacerowych w parku.

Końcowy efekt w postaci zrewitalizowanego parku, oraz opracowanej kompleksowej dokumentacji, pozwoli na zachowanie i kontynuację walorów historycznych parku dla przyszłych pokoleń.